Δίχως αμφιβολία, ο Νίκος Καράμπελας διανύει αυτή την περίοδο την καλύτερη φάση της καριέρας του. Ύστερα από μια μέτρια πρώτη χρονιά στην Ισπανία, όπου δεν πήρε τις ευκαιρίες που περίμενε, τη δεύτερη σεζόν όχι μόνο εξελίχθηκε σε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της Λεβάντε, αλλά ανάγκασε τους ανθρώπους του συλλόγου, να του ανανεώσουν πρόωρα το συμβόλαιο για άλλα δύο χρόνια.
Ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ, λίγο πριν αναχωρήσει για την Ισπανία προκειμένου να ξεκινήσει την προετοιμασία με την ομάδα του, μίλησε στο ΑΕΚnea.gr, για την εμπειρία της Πριμέρα Ντιβιζιόν, το μέλλον του και φυσικά την Ένωση, στην οποία όπως τονίζει, πέρασε υπέροχες στιγμές…
Στον Θοδωρή Ζάγκα
Νίκο, αγωνίζεσαι ήδη δύο χρόνια στην Ισπανία, στο πιο ανταγωνιστικό ίσως πρωτάθλημα του κόσμου. Φαντάζομαι ότι πρόκειται για μια ξεχωριστή εμπειρία για κάθε ποδοσφαιριστή…
Σίγουρα, είναι διαφορετική εμπειρία. Είναι άλλο το επίπεδο, η νοοτροπία, ο ανταγωνισμός… Είναι πράγματα που εύχεται να τα ζήσει ο κάθε ποδοσφαιριστής. Βέβαια, όσο περνάει ο καιρός τα συνηθίζεις και προσαρμόζεσαι ανάλογα. Αναμφισβήτητα όμως, είναι σπουδαίο να παίζεις σε ένα ξένο πρωτάθλημα, πόσο μάλλον στην Ισπανία, που είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο.
Πέρσι η Λεβάντε τερμάτισε στη 10η θέση. Ποιος είναι ο βασικός σας στόχος για τη χρονιά που έρχεται;
Ο στόχος μας κάθε χρόνο είναι η παραμονή στην κατηγορία. Γνωρίζουμε πόσο δύσκολο πρωτάθλημα είναι η Πριμέρα Ντιβιζιόν και στην αρχή της σεζόν, δεν σκεφτόμαστε κάτι περισσότερο από το να σωθούμε. Αν σκεφτούμε ότι κάθε χρόνο, στην τελευταία αγωνιστική κρίνεται η παραμονή 2-3 ομάδων, αυτό λέει πολλά. Και επιπλέον, ότι η απόσταση των θέσεων που οδηγούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με τη ζώνη του υποβιβασμού είναι περίπου 10 βαθμοί. Μιλάμε δηλαδή για τρεις νίκες.
Πως είναι να παίζεις αντίπαλος με Μέσι, Κριστιάνο και όλους τους μεγάλους αστέρες της Πριμέρα;
Πριν μπεις στο γήπεδο, η αλήθεια είναι ότι νιώθεις λίγο δέος, λίγο αμηχανία, αλλά μόλις αρχίσει ο αγώνας τα ξεχνάς όλα. Εκεί είναι 11 εναντίον 11. Όταν βέβαια έχεις απέναντί σου έναν μεγάλο παίκτη, σε κάνει να είσαι περισσότερο συγκεντρωμένος και πιο προσεκτικός.
Την περασμένη σεζόν, ήσασταν συμπαίκτες με τον Βύντρα. Φαντάζομαι ότι ήταν σημαντικό και για τους δύο αυτό το γεγονός.
Αναμφισβήτητα, είναι θαυμάσιο να έχεις έναν συμπατριώτη σου στην ίδια ομάδα. Για να μπορείς να μιλάς στην ίδια γλώσσα, να μπορείς να πιείς έναν καφέ και να σχολιάσεις τα όσα συμβαίνουν στη χώρα σου. Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό.
Εκτός από την κλασική σου θέση, στο αριστερό άκρο της άμυνας,
έχεις χρησιμοποιηθεί και ως αριστερό χαφ στη Λεβάντε.
Σου πηγαίνει αυτός ο ρόλος;
Ναι, έχω παίξει ως αριστερό χαφ και σε σύστημα 3-5-2 και σε 4-4-2, αλλά όχι από το ξεκίνημα. Έχει τύχει κάποιες φορές στην εξέλιξη του αγώνα. Η θέση μου είναι αριστερό μπακ, αλλά έχω μάθει να προσαρμόζομαι στις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Αν σε κάποιο παχνίδι προκύψει αλλαγή τακτικής, είμαστε υποχρεωμένοι να τη δεχθούμε και καλούμαστε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, όποτε χρειαστεί. Άλλωστε, το παιχνίδι της δικής μας ομάδας βασίζεται περισσότερο στην καλή αμυντική λειτουργία και τις αντεπιθέσεις.
Το σίγουρο είναι πως έχεις κερδίσει πλέον την εμπιστοσύνη τους. Τον Μάρτιο ανανέωσες το συμβόλαιό σου για άλλα δυο χρόνια. Πως νιώθεις γι’ αυτό;
Είναι πολύ σημαντικό για μένα, γιατί φαίνεται ότι και η ομάδα με εμπιστεύεται και οι κόποι μου ανταμείβονται. Είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος με αυτή την εξέλιξη, ειδικά τη στιγμή που έγινε η πρόταση. Μακάρι να μπορέσω να αντεπεξέλθω στις προσδοκίες της ομάδας και να είμαι υγιής, για να μπορώ να βοηθάω όσο μπορώ.
Νιώθεις ότι έχει υπάρξει βελτίωση στο παιχνίδι σου, τα τελευταία δύο χρόνια. Σε έχει βοηθήσει η Ισπανία σε αυτό τον τομέα;
Όταν πηγαίνεις σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα, θέλεις δε θέλεις θα βελτιωθείς. Νομίζω ότι τακτικά έχω βελτιωθεί αρκετά, αλλά από εκεί και πέρα κάθε μέρα, μέσα από τις προπονήσεις και από κάθε αγώνα ξεχωριστά, γίνεσαι καλύτερος. Αλλά είναι κάτι που φαίνεται σε βάθος χρόνου.
Στο διάστημα που βρίσκεσαι εκεί, είχες άλλες προτάσεις;
Η αλήθεια είναι ότι όποιος με πλησίαζε στη μέση της σεζόν, πριν ανανεώσω το συμβόλαιό μου κι επειδή δεν είχαμε σωθεί ακόμα με την Λεβάντε, έλεγα ότι προτιμούσα να τελειώσει το πρωτάθλημα και να μιλήσουμε μετά. Δεν είχα αφήσει δηλαδή περιθώριο σε κάποια ομάδα, να προχωρήσει σε επίσημη πρόταση. Αυτό ήταν βέβαια κάτι που το χειρίστηκε αποκλειστικά ο μάνατζέρ μου.
Αυτή τη στιγμή το μυαλό σου είναι μόνο στην Ισπανία, ή θα σκεφτόσουν και την επιστροφή στην Ελλάδα;
Καταρχήν έχω άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο με τη Λεβάντε, επομένως για την ώρα δεν μπορώ να μιλήσω για κάτι τέτοιο. Σίγουρα αυτή τη στιγμή, δεν είναι πρόθεσή μου να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να αποκλείσω κάτι.
Συνάντησες δυσκολίες στο ξεκίνημα. Με την γλώσσα, τον τρόπο ζωής…
Κάθε αρχή και δύσκολη. Νομίζω ότι αν θέλεις προσαρμόζεσαι, ανάλογα με τις συνθήκες. Αν είσαι αποφασισμένος να δώσεις τον εαυτό σου, σε αυτό που κάνεις, ξεπερνάς όλες τις δυσκολίες. Άλλωστε στην Ισπανία πήγα για να παίξω ποδόσφαιρο και σε αυτό έχω επικεντρωθεί.
Στη Λεβάντε έχεις συμπαίκτη και τον Νάβας, τον γκολκίπερ της Κόστα Ρίκα, που έκανε ένα καταπληκτικό Μουντιάλ και στέρησε και την πρόκριση από την Ελλάδα. Εσύ τον γνωρίζεις πολύ καλά.
Για τα προσόντα του Κέιλορ δεν χρειάζεται να πω εγώ κάτι. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω, είναι πως εκτός από σπουδαίος τερματοφύλακας, είναι και εξαιρετικός χαρακτήρας. Αναμφίβολα, έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην παραμονή της Λεβάντε στην κατηγορία.
Μιλήσατε αυτές τις μέρες; Σου είπε κάτι για το παιχνίδι με την Ελλάδα;
Ναι μιλήσαμε. Του έδωσα συγχαρητήρια για τις εμφανίσεις του, αλλά δεν είπαμε κάτι για το μεταξύ μας παιχνίδι.
Πως εξηγείς την αποτυχημένη παρουσία της Εθνικής Ισπανίας στα γήπεδα της Βραζιλίας;
Το ποδόσφαιρο είναι όμορφο άθλημα, γιατί υπάρχουν εκπλήξεις. Νομίζω ότι οι παίκτες της Ισπανίας, ήταν αρκετά κουρασμένοι και αυτό τους επηρέασε. Οι περισσότεροι από αυτούς έφτασαν ως τον τελικό ή τον ημιτελικό του Champions League και φυσικά η επιβάρυνση είναι μεγάλη. Αυτή η αποτυχία ωστόσο, δεν αναιρεί το γεγονός ότι η Εθνική Ισπανίας απαρτίζεται από σπουδαίους ποδοσφαιριστές.
Μπορείς να κάνεις κάποια πρόβλεψη για τον τελικό του Μουντιάλ;
Πριν το ξεκίνημα της διοργάνωσης, έβλεπα στον τελικό τη Βραζιλία και τη Γερμανία. Τελικά, βρέθηκαν στον ημιτελικό, όπου προέκυψε αυτό το απίστευτο αποτέλεσμα, με την επιβλητική νίκη των Γερμανών. Τώρα δεν μπορώ να προβλέψω κάτι. Νομίζω ότι ο νικητής θα κριθεί στις λεπτομέρειες.
Το μέλλον της ΑΕΚ πως το βλέπεις; Η μία χρονιά πέρασε, έμεινε άλλη μια, μέχρι την επιστροφή της εκεί που ανήκει…
Η άνοδος από τη Γ’ Εθνική ήταν κάτι αναμενόμενο. Μην ξεχνάμε όμως ότι η ΑΕΚ δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί που πρέπει. Αυτή τη στιγμή περνάει ένα μεταβατικό στάδιο, μέχρι να επιστρέψει στη «μεγάλη» κατηγορία και τα ευρωπαϊκά σαλόνια. Νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Εύχομαι καλή τύχη, στα παιδιά, στον Τραϊανό, στον πρόεδρο, σε όλους… Και υπομονή, γιατί δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα στη Β’ Εθνική.
Έχεις επικοινωνία με τους ανθρώπους της ΑΕΚ; Αν και δεν έχουν μείνει πολλοί παίκτες από την περίοδο που έπαιζες εσύ.
Ναι μιλάω με όσους γνωρίζω. Με τον Γεωργέα, τον Ρόβα, τον Δέλλα, τον Μπουρουτζίκα. Ο κ.Μπουρουτζίκας με έχει βοηθήσει πολύ και στην ΑΕΚ και στον Άρη. Τον εκτιμώ ιδιαίτερα και του οφείλω πολλά.
Τι κρατάς από τη θητεία σου στην ΑΕΚ;
Παρότι υπήρξαν αρκετές δυσκολίες, λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατούσε τότε στην ομάδα, από την ΑΕΚ κρατάω μόνο τα καλά. Πέρασα υπέροχες στιγμές εκεί. Είχαμε πολύ καλή σχέση με όλα τα παιδιά, υπήρχε ένα εξαιρετικό κλίμα, παρότι όπως σου είπα, δεν ήταν πάντα εύκολα τα πράγματα. Έχω να θυμάμαι όμως, μόνο τα ευχάριστα. Και φυσικά σπουδαία στιγμή ήταν και η κατάκτηση του Κυπέλλου.
Αν το ευνοούσαν οι συνθήκες μελλοντικά, θα σκεφτόσουν να φορέσεις ξανά τα κιτρινόμαυρα;
Δεν μπορώ τώρα να πω κάτι. Όπως σου είπα και πριν, έχω άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο με τη Λεβάντε. Από εκεί και πέρα, δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα.
Κλείνοντας, θα ήθελες να πεις κάτι για τον κόσμο της ΑΕΚ;
Ο κόσμος ήταν ανέκαθεν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ΑΕΚ και τη στήριζε πάντα. Αρκεί όμως, όχι μόνο οι φίλοι της ΑΕΚ, αλλά όλων των ομάδων, να πηγαίνουν στο γήπεδο για να διασκεδάσουν και να απολαύσουν το παιχνίδι. Αν μπορούσες να δεις τι συμβαίνει στην Ισπανία, θα το καταλάβαινες αυτό που λέω. Βλέπεις στο γήπεδο οικογένειες και μικρά παιδιά, που έρχονται να περάσουν καλά και δεν σκέφτονται μήπως κινδυνεύσουν ή μήπως φύγουν με δάκρυα στα μάτια, από τα δακρυγόνα. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει στα ελληνικά γήπεδα.
